Het leven en werk van Dr. Alfonso Masi Elizalde
1932 - 2003
Op 23 juli 2003 heeft de homepathische wereld onverwacht afscheid moeten nemen van een man die zijn leven heeft gewijd aan het anders bekijken van onze homeopathische remedies.
Dr. Alfonso Masi Elizalde werd in Buenos Aires, Argentina, geboren op 23 oktober 1932.
Zijn vader, Jorge Augusto Masi Elizalde, was één van de vooraanstaande unitaire homeopaten van Argentinië. Je kunt dus wel zeggen dat de homeopathie hem met de paplepel is ingegeven.
Alfonso heeft het werk van zijn vader aandachtig gevolgd, de voorschriften en de follow-up bestudeerd en kwam tot de vaststelling dat hij niet direct kon snappen - door middel van de gangbare Materia Medica en Repertoria - waarom zijn vader aan die bepaalde patiënt die bepaalde remedie met goed resultaat had voorgeschreven. Dit intrigeerde hem zodanig dat hij ging zoeken naar een mogelijke verklaring.
Zo begon Masi het Organon, de Chronische Ziekten en de andere geschriften van Hahnemann uit te pluizen, alsook de werken van de andere meesters zoals Kent, Allen, Hering, ... Na dertig jaar studie vond Masi in de eerste plaats een nieuwe en duidelijkere terminologie voor de "miasmen". Hahnemann noemde "Psora" de ziekelijke verstoring van de levenskracht. De basisterm "Psora" om de oorzaak van de kwetsbaarheid en van het menselijk lijden aan te duiden, bleef Masi behouden. Deze oorzaak van ziekte noemde hij "Primaire Psora". De signalen van het lijden, de manier waarop deze Primaire Psora zich uitdrukt bij de zieke, noemde hij "Secundaire Psora". Voor de attituden van verdediging tegenover dit lijden, reserveerde hij de terminologie "Tertiaire Psora". Dit schema om de ziekte-evolutie te begrijpen, wordt de miasmatische dynamiek genoemd.
Dit leren dynamisch begrijpen van het ziektebeeld van de patiënt en het geneesmiddelbeeld van de homeopathische remedie heeft Alfonso Masi Elizalde ons bijgebracht. Het is niet meer louter en alleen omgaan met de losse symptomen maar een samenbrengen in thema's en de samenhang in het geheel doorzien. Dit heeft Alfonso ook ontdekt in de voorschriften van zijn vader, nl. dat hij de homeopathische remedie zocht en voorschreef na inzicht in het totaalbeeld van de patiënt. Deze intuïtie van zijn vader kon Alfonso met zijn methode vatten. Om tot de miasmatische dynamiek van een remedie te komen, moeten we vertrekken van de mentale symptomatologie en een indeling maken in thema's. Dan zoeken we thema's in de perifere symptomen die in relatie moeten staan met de eerste. Want de totaliteit van de symptomen zijn de uitdrukking van de disharmonie van de levenskracht. Eens we het lijden van de remedie omschreven hebben, kunnen we een indeling maken in "nuclei"(kernen). Zo leerde Masi ons de volgende nuclei in het lijden onderscheiden: ~De kern van het schuldgevoel. ~De kern van het verlies. ~De kern van de nostalgie, de herinnering aan beter. ~De kern van de vrees voor straf. ~De kern van de rechtvaardiging. ~De kern van de verzoening.
Hierna kunnen we de reactionele symptomatologie van de Tertiaire Psora plaatsen. Hierin maakte Masi verder een onderscheid in de poging om zijn lijden te domineren of te compenseren, wat hij de "Egotrophie" noemde en de poging om het lijden te elimineren of te vermijden, wat hij de "Lysis" noemde. De Egotrophie kan duidelijk of open zijn ofwel onduidelijk of gemaskeerd. De "Lysis" verdeelde hij nogmaals in twee onderdelen: de"Egolysis": als ze gericht is op zichzelf, de "Alterlysis": als ze gericht is op de anderen.
Primaire Psora | Secundaire Psora | Tertiaire Psora Egotrophie | Lysis Open | Gemaskeerd | Egolysis | Alterlysis
Een andere ontdekking van Masi heeft betrekking op de Thomistische invloed in de ideeën van Hahnemann. Het viel hem op dat zowel Hahnemann zelf als zijn grote opvolgers het veel hadden over 'de Ziel'. Dus ging Masi opzoekingen doen naar de echte betekenis van 'de Ziel' Het verbaasde hem opvallende gelijkenissen aan te treffen tussen de geschriften van Hahnemann en die van Thomas van Aquino ( de leer van Aristoteles is dominant aanwezig ). Het is te moeilijk om in het kader van dit artikel hierop dieper in te gaan. Het komt erop neer dat we het kader van het mensbeeld dat Thomas van Aquino beschrijft, kunnen hanteren om te begrijpen hoe de mens evolueert naar zijn "Hoger Doel", zoals Hahnemann het schrijft in §9 van zijn Organon. Van hieruit kwam Masi tot het besluit dat de Primaire Psora van elke mens een zonde is tegen de universele wet om te komen tot zijn hoger doel. En bij zijn methodologie om de homeopathische middelen in hun miasmatische dynamiek te bestuderen, wordt gezocht welke fout en welk ultiem verlangen er bij elke remedie aan de basis ligt. Ditzelfde kunnen we dan ook zoeken bij de patiënt van wie we de miasmatische dynamiek begrijpen. Op deze manier proberen we het similimum van de patiënt te vinden op dit hogere en metafysische niveau.
Een derde bevinding van Masi is het belang van de dynamiseringen. Hij ervaarde dat van eenzelfde remedie de verschillende potenties een groot verschil in uitwerking kunnen vertonen. Dit zowel wat de beginreactie betreft als het resultaat op langere termijn. Zo leerde hij ons het gebruik van de intermediaire dynamisering naast de gebruikelijke schaal van Kent (30K - 200K - MK - XMK - LMK). Intermediaire dynamiseringen zijn bv. 500K, 3000K, 11000K, maar ook 201K, 202K, enz. Masi kwam tot het besluit dat niet alleen gezocht moet worden naar de similimum remedie, maar dat er ook een similimum dynamisering voor de patiënt bestaat. Hahnemann schreef al dat een remedie niet in dezelfde potentie mag herhaald worden om telkens een nieuwe impuls te kunnen geven aan de Dynamis. Hij sprak van het "plussen" van een middel, nl. korreltjes oplossen in wat water en hierin krachtig schudden. In verband met deze schuddingen heeft Masi ook ervaren dat als men de dynamisering van een middel doet met 1000 schuddingen i.p.v. met de gebruikelijke 200, er ook een beter effect te verwachten is.
In Argentinië stichtte Masi zijn eigen instituut dat op basis van zijn ideeën de homeopathie beoefent. In 1980 kwam Masi voor het eerst naar Europa om zijn zienswijze uit te leggen en zijn methode door te geven. Hij begon in Firenze en daarna volgden veel steden over het hele Europese vasteland. Ikzelf volgde Masi sinds 1988 in Parijs en Lyon.
Laten wij als leerlingen van Meester Masi Elizalde zijn werk voortzetten.